İnsan Yönetimi

"Sonuç Alıcı Liderlik"

Pek çok yönetici liderlik tarzının stratejik bir tercihten çok bir kişilik fonksiyonu olduğunu düşünerek hata yapar. Mizacına uygun bir tarz seçmek yerine, özgün bir durumun ihtiyaçlarını karşılayacak en iyi tarzı bulmalıdırlar.

Araştırmalar en başarılı liderlerin şu duygusal zeka yetkinliklerinde güçlü olduklarını gösteriyor: öz-bilinç, öz-yönetim, motivasyon, empati ve sosyal beceriler. Altı temel liderlik tarzı vardır; her biri duygusal zekanın kilit bileşenlerini farklı kombinasyonlarla kullanır.

En iyi liderler bu tarzlardan sadece birini uygulamazlar; pek çok tarzda ustalaşırlar ve koşullar gerektirdikçe farklı tarzlar arasında geçiş yapma esnekliğine sahiptirler

1. Dayatıcı Tarz: Bu "Ne diyorsam onu yap" yaklaşımı çalkantılı dönemlerde, doğal bir felaket sonrasında ya da sorunlu personelle çalışırken oldukça etkilidir. Ancak pek çok durumda dayatıcı liderlik örgütün esnekliğini kısıtlar ve çalışanların motivasyonunu düşürür.

2. Güven Verici Tarz: Güven verici lider "Benimle gel" yaklaşımını uygular. Büyük hedefi açıklar ama insanlara bu hedefe ulaşmak için kendi araçlarını seçme özgürlüğünü sunar. Bu tarz, özellikle işler kendi haline bırakıldığında etkili olur. Lider kendisinden daha deneyimli bir uzmanlar ekibiyle çalışırken bu tarz fazla etkili olmaz.

3. Yakınlık Sağlayıcı Tarz: Yakınlık sağlayıcı liderin en belirgin özelliği "önce insan gelir" yaklaşımıdır. Bu tarz özellikle ekip uyumunu sağlamak ya da moralleri yükseltmek için kullanışlıdır. Ancak övgüye fazla odaklanması kötü performansların devam etmesine yol açabilir. Ayrıca, yakınlık sağlayıcı liderler çok nadir tavsiyelerde bulunurlar ki bu da çalışanları kararsızlığa düşürür.

4. Demokratik Tarz: Bu tarzın örgütsel iklim üzerindeki etkisi düşündüğünüz kadar çok değildir. Çalışanlara karar alma hakkı tanıyan demokratik liderler örgütsel esnekliği ve sorumluluğu yerleştirip taze fikirlere ortam sağlayabilirler. Ama kimi zaman bunun bedeli sonu gelmez toplantılar ve kendilerini lidersiz hisseden kafası karışık çalışanlar olur.

5. Sürükleyici Tarz: Yüksek performans standartları koyan ve kendini örnek olarak gösteren liderlerin kendi kendini motive eden ve işinin ehli çalışanlar üzerinde oldukça olumlu bir etkileri vardır. Ancak diğer çalışanlar liderlerinin mükemmellik talebi nedeniyle bitkin düşebilirler ve işe el atmasına içerleyebilirler.

6. Yönlendirici Tarz: Bu tarz, işle ilgili görevlerden çok kişisel gelişime odaklanır. Çalışanlar zayıf yönlerinin farkındaysa ve bunu gidermek istiyorlarsa bu tarz işe yarar. Ancak değişime direniyorlarsa bu tarzın bir etkisi olmaz.

En iyi liderler bu tarzlardan sadece birini uygulamazlar; pek çok tarzda ustalaşırlar ve koşullar gerektirdikçe farklı tarzlar arasında geçiş yapma esnekliğine sahiptirler

Bir lider ne kadar çok tarzda ustalaşırsa o kadar iyidir. Özellikle şartlar gerektirdiğinde güven verici, yakınlık sağlayıcı, demokratik ve yönlendirici tarzlar arasında geçiş yapabilmesi örgütsel iklim açısından çok faydalıdır ve iş performansını da artırır.